Додека во нашата држава еколозите и т.н. заштитници на животните со сите сили настојуваат да го ограничат ловството и да го престават како големо зло, во ЕУ на ловците им се оддава признание како битен сегмент во целокупниот мозаик на фактори за одржување на биолошката разновидост.
По една година интензивни дискусии со земјите-членки, предлогот на Европската комисија целосно да се забрани ловот (и риболовот) во новата категорија строго заштитени подрачја, кои ќе покриваат 10% од територијата на ЕУ, се прогласи за неоправдана мерка за запирање на загубата на биолошката разновидност. Конечниот документ, со кој „забраната за лов“ е отфрлена, е објавен на интернет.
Првичната верзија на проектот на Европската комисија го постави ловот (и риболовот) во иста категорија како „рударството“, сметајќи ги овие активности некомпатибилни со строго заштитените подрачја. Ова создаде негативни реакции во многу делови на Европа, вклучително и кај многу членови на Европскиот парламент.
Целта на таа иницијатива во рамките на Стратегијата за биолошка разновидност од 2030 година беше да се зачува интегритетот на областите со висока биолошка разновидност, со посебен фокус на екосистемите богати со јаглерод, како што се тресетиштата и древните шуми. Тоа е добредојден знак дека политиката на ЕУ повеќе не ги разгледува климатските промени и загубата на биолошката разновидност изолирано, туку дека двете се нераскинливо поврзани. Важно е дека ловот нема да се меша во природните процеси на овие типови живеалишта.
Напротив, напорите на ловците на зачувување се важни во управувањето со заштитените подрачја и се клучни за обезбедување поддршка од заедницата и напори за зачувување на локално ниво.
Оваа неодамнешна иницијатива за строго заштитените подрачја произлегува од Стратегијата на ЕУ за биолошка разновидност 2030 година, која повикува на кохерентна мрежа на заштитени подрачја што покриваат 30% од ЕУ, од кои 10% ќе бидат строго заштитени. Критериумите и насоките се необврзувачки и имаат за цел да им помогнат на земјите-членки да ја исполнат својата политичка определба.
Следниот чекор ќе биде земјите-членки да се посветат на целите од 30% и 10%, користејќи ги постоечките мрежи на заштитени подрачја или нови прогласувања доколку е потребно. Што и да се случи, најдобри шанси за успех ќе се постигнат со експлицитно вклучување на локалното население во зачувувањето на подрачјата.
Глобалното искуство со заштитените подрачја покажа дека нивото на заштита не е клучниот фактор за запирање на губењето на биолошката разновидност, туку поважно е зајакнување на соработката со локалното население и одржување на културните придобивки и егзистенционални бенефиции.
Претседателот на FACE Торбјорн Ларсон рече: „Многу сме задоволни што преовладува здравиот разум и што нема целосна забрана за лов во оваа нова категорија строго заштитени подрачја. FACE активно се противи на неоправданата забрана за лов, нагласувајќи дека ловците играат клучна улога во управувањето со заштитените подрачја во Европа.“
И покрај тоа што им се заблагодари на членовите на FACE што активно разговараа за овој документ на национално ниво, Торбјорн Ларсон додаде:
„Ова покажува колку е важно 7-те милиони ловци во Европа да работат заедно“.
Европските ловци играат клучна улога во зачувувањето и управувањето со заштитените подрачја во општеството. За повеќе информации за работата на ловците, вклучително и во заштитените подрачја, можете да видите на: