Големината на територијата што една лисица ја смета за своја, зависи пред сѐ од расположливиот и достапен потенцијал на нејзиниот плен, кој живее на тој простор
Црвената лисица (Vulpes vulpes) во Средна Европа е единствениот претставник на оваа група животни и поради тоа најчесто е позната и само под името лисица. Нејзиното тело е долго околу 75 см, а плус има и опашка долга 40 см. Во рамената е висока 40 см, а тежината ѝ изнесува од 6 до 10 кг. Крзното од горната страна ѝ е црвено, а од долната бело, додека долните делови од нозете ѝ се црни.
За ловџиите е мошне значајно да знаат каде најчесто се движат лисиците или кои места ги користат како престојувалиште, ако сакаат да имаат богат улов на ова итро животно. Лисичината јама или пештера по правило е сместена во средиштето на територијата каде што се движи и опфаќа простор од 5 до 10 квадратни километри. Лисицата редовно ја посетува својата територија, а со својот измет и урина, всушност ги известува другите лисици дека тоа место е веќе зафатено.
Големината на територијата што една лисица ја смета за своја, зависи пред сѐ од расположливиот и достапен потенцијал на нејзиниот плен, кој живее на тој простор.
Лисиците имаат повеќе јами на својата територија. Тие им служат за одмор, криење во случај на опасност, како и за подигнување на малечките. Таа ретко сама ги копа јамите, најчесто ги презема од јазовецот или од куната, а потоа, освен главниот, ќе ископа и уште некој отвор за да си го осигури бегството во случај на опасност. Таквите јами ги користат повеќе генерации. Густината на населеност на лисицата на одредено подрачје зависи од повеќе елементи, како на пример од разновидноста на подрачјето, количеството на можниот плен, како и од можноста за изградба на јамата.